بیماریهای روانی و بار اثبات در سیستم عدالت کیفری ایران

مجانین در سیستم حقوقی کیفری ایران به عنوان یک قاعده کلی همانند سیستم های حقوق کیفری در کشورهای دیگر از مسئولیت کیفری مبرا هستند قانون مجازات عمومی 1304(اصلاحی 1352)اشخاص بیمار را از نظر روانی به دو دسته تقسیم بندی کرده بود :کسانی که به طور کامل از مسئولیت کیفری مبرا بودند و کسانی که از بیماریهای روانی خفیفی رنج می بردند و از مسئولیت تخفیف یافته برخوردار بودند اما ماده 51 قانون مجازات اسلامی 1370 مقرر می دارد :(جنون به هر درجه ای که باشد رافع مسئولیت کیفری است )در حالی که برخی افراد از بیماریهای روانی خاصی رنج می برند بدون اینکه از نظر پزشکی و روانپزشکی دیوانه تلقی شوند همچنین برخی از مجرمین در حین ارتکاب جرم عاقل بوده ولی بعداً دچار جنون می شوند این مقاله ضمن بررسی وضعیت جنون از دیدگاه قوانین کیفری فعلی ایران این موضوع را مورد بررسی قرار می دهد که آیا متهم که مدعی جنون می باشد باید ادعای خود را اثبات کند یا دادستان باید فقدان جنون را ثابت نماید .